Interview...

Tussen de grapjes door

Niemand weet wie er echt in zijn eigen klas zit, of hoe een klasgenootje zich eigenlijk voelt. Of hoe misschien wel hoe je hem beter kan laten voelen. Doorheen dit interview zal dat een beetje duidelijker worden bij Jonas De Veen, een lolbroek uit 6lob.

Ben je gelukkig?

Ja, ik ben echt voor het geluk geboren. Momenteel ben ik zeer gelukkig om hier te zitten met al mijn vrienden. Het maakt me echt blij als ik hen gelukkig maak. Thuis verloopt ook alles prima, namelijk met het voetbal gaat alles zeer goed en met de vriendin nog beter door al de liefde die ik van haar krijg.

‘I know what I want and I want it now, I want you cause I’m Mr. Veen!’

Kan je mij iets meer vertellen over dat lichamelijk genot?

Ik voetbal nu bij de befaamde vierdeklasser Tempo Overijse. Ik ben op vijfjarige leeftijd begonnen met deze leuke, maar harde sport. Het is echt mijn leven, ik zou niet zonder kunnen. Naast het voetballen verzamel ik ook nog postzegels, wat niet echt een hobby is maar ik doe het gewoon graag. Het brengt een beetje rust na een hele dag grappen maken.

Zou je een hoger niveau dan Tempo kunnen bereiken denk je?

Ik werk er wel voor maar in de voetbalwereld moet je een beetje geluk hebben. Het is een wereld vol samenspanningen en corruptie. Maar als ik toch hoger zou geraken dan zou dat zeker mooi zijn, maar ik vind toch dat Tempo Overijse een mooie eindbestemming zou zijn, al is het moeilijk om in de eerste ploeg van Tempo te geraken.

Je hebt ook een vriendin heb ik vernomen? Hoe zit dat verhaal in elkaar?

Mijn vriendin en ik zijn eigenlijk al 6 jaar verliefd op elkaar maar we zijn niet zo lang bij elkaar gebleven. Het is namelijk de vierde maal dat we nu terug samenzijn. Omdat zij terug contact met me opnam om het terug eens te proberen. Ik heb dan even getwijfeld maar ik kon niet aan haar weerstaan (“lacht”). Het zal weer niet lang duren denk ik want ze vertrekt binnen 1 jaar naar Frankrijk, om daar te gaan wonen. En ik ga echt niet naar daar verhuizen. Ik vindt het natuurlijk wel spijtig maar er zijn nog altijd genoeg visjes in de zee.

Nu hebben we al de hele tijd over je geluk gepraat, maar hoe zit het met het tegenstrijdige? Wat maakt jou ongelukkig?

Ten eerste is er het te vroeg moeten opstaan om naar school te gaan. Ten tweede als mijn oma de oren van mijn kop zaagt en ten derde als mijn zusje naar Ketnet aan het kijken is en ik de post niet mag veranderen. Ten vierde als ik iets wil eten en er is niets in huis en als laatst maar niet het minste van mijn zorgen, stofzuigen! Maar dat zijn allemaal maar kleine kwaaltjes dus op die momenten moet ik maar even op de tanden bijten.

Op dat vierde punt wil ik even terugkomen. Als er dan niets te eten valt, kook je dan zelf?

Ja, meestal ga ik dan al mijn ingrediënten halen in de Delhaize (“mopje:lacht”). Nee, normaal kook ik dan gewoon wat pasta omdat ik dat zo overheerlijk vind. Maar ik varieer wel goed in mijn voeding en de mama let er ook wel wat op wat ik eet.

Wat is dan je lievelingsgerecht?

(“zucht”) Ja ik zie al zoveel verschillende gerechten door mijn hoofd zweven dat ik er niet meer aan uit kan. Maar als ik dan toch moet kiezen ga ik voor pasta gaan met champignonroomsaus en scampi’s.

Wat is dan de tegenpool van je lievelingsgerecht?

Wel dat is toen niet echt meegevallen. Het was platte wortelpuree die mijn mama zelf gemaakt had, echt niet te eten (“trekt raar gezicht”). Voor de rest eet ik eigenlijk bijna alles. Ik ben echt niet zo kieskeurig.
‘spijtig maar er zijn nog altijd genoeg visjes in de zee.’
Als je dan aan het eten bent, ga je dan vaak voor de televisie hangen met je bord?
Neen, alleen als de familie niet thuis is ofwel op zondagavond omdat ik dan meestal zeer lui ben. Ik kijk dan meestal naar Prime Sport of een Prime film. Maar dan wel alles behalve een romantiek of een drama.

Wat is dan je lievelingsfilm en lievelingsmuziek? Dan kan ik eens iets meenemen voor jou in de klas.

De beste film die ik tot nu toe heb gezien is die van South Park, die is echt hilarisch. Ik heb er me echt bijna mee dood gelachen. En voor muziek kan je mij met bijna alles bekoren. Ik luister graag R&B, House en soms neem ik ook even de tijd om lekker hard te gaan. Er is dan wel 1 speciaal liedje van Culture Beat en dat gaat zo: I know what I want and I want it now, I want you cause I’m Mr. Veen!

Dan wil ik je natuurlijk nog even bedanken dat u hiervoor de tijd wou nemen. Zo heb ik u wat beter leren kennen maar ook de mensen die dit gaan lezen gaan een nieuwe Jonas De Veen ontdekken.


Janssens Jeroen 6LOV

Stagedagboek 4: Ik ga nog terug

Deze twee weken stage zal ik niet snel vergeten, het was echt genieten. Ik zou liever al hier beginnen werken dan nog op school te zitten. Ik heb me deze twee weken dan ook nog eens goed geamuseerd. En ik zie de job als verkoper in een sportwinkel echt wel zitten, het ging echt vlotjes. Het gaf me dan ook een goed gevoel als ik de ene na de andere klant kon helpen of hem zelfs iets kon verkopen. Maar wat me nog meer plezier deed waren de motiverende worden van mijn bazen. Ik kwam dag na dag met meer en meer zin naar het werk. Ik hoop dat dat bij mijn job later ook zo gaat zijn. Nu nog afwachten wat de toekomst brengt, ik hoop iets in deze aard.

Stagedagboek 3: Ik ben een werkkracht

Vanaf de 3de dag heb ik me volledig op het verkopen gestort. In het begin moest ik meer opruimen en mocht ik nog geen klanten helpen. De tweede dag werd ik geassisteerd en moest ik mee kijken wat de kneepjes van het vak zijn. Het was helemaal niet moeilijk voor mij. Ik leefde me een beetje in in de situatie van de persoon die voor me stond en dan kwam het vanzelf. Ze hadden nog nooit een stagiair gehad die het zo goed had gedaan. Voor mij was het meer kinderspel. Ik ben zeer blij met mijn prestatie omdat ik een echt hulp was voor de zaak. Ik zag het werk ook goed en ik gaf ook tips hoe ze de winkel konden veranderen omdat ik vaak van andere leerlingen uit deze buurt hoorde dat het er te rommelig was. Het enige probleem is dat ze te veel kleren en schoenen in de winkel hangen, het is er te druk op elkaar geplakt. Ze hadden wel nooit te klagen over me en toen ik vroeg of ik misschien eens terug kon komen was het antwoord meteen een duidelijk JA!

Stagedagboek 2: Google maps

In deze streek heb ik mijn stage dus doorgebracht en met goede punten afgesloten. De zaak ligt op de Leuvensesteenweg dus het is zeer goed bereikbaar. Zelf met de bus kan je er naartoe komen want er is 100m verder een bushalte van "De Lijn". Voor de rest is alles wat men nodig kan hebben meteen in de buurt: een broodjeszaak, carwash, garages, autosalons, tankstations, winkels, grootwarenhuizen enz. Wat zeker belangrijk is, is de goed verbinding naar Leuven en naar Mechelen, doordat het op een steenweg ligt. Verder kan je heel makkelijk naar de autostrade rijden. En zijn dus echt geen redenen waarom je niet naar hier zou willen komen.

Stagedagboek 1: JM Sport sportwinkel

De sportwinkel "JM Sport" is eigenlijk een voetbal-speciaalzaak maar er is ook nog plaats voor andere sporten en vrije tijds-kledij. Er is voor elke leeftijd wel iets te vinden in deze zaak maar er komen meestal jonge voetballertjes over de vloer. Deze winkel haalt eigenlijk het meeste voordeel uit het leveren aan clubs. Daarmee wil ik aanhalen dat het niet altijd even druk is in deze sportzaak. Het is wel een drukke (daarmee bedoel ik dat er soms te veel word aangeboden) en rommelige winkel soms maar hij levert altijd kwaliteit. Daarom ga ik voor al mijn sportkledij naar JM Sport.

"GEVOLGD"

"Wie bent u?”, riep hij. “Wat wilt u van mij?” Maar hij kreeg geen antwoord. Angstig bleef hij staan en keek, of hij de man zou herkennen. Pas toen de man vlak voor hem stond en met beide handen de kap van het trainingspak af deed herkende Tom dat het Max was. Een oude schoolvriend die ook in het dorp had gewoond. Ondanks het feit dat ze vroeger beste vrienden waren voelde Tom nog steeds het ene angstige gevoel. Max keek hem recht in de ogen aan en wist Tom opeens te vertellen dat zijn kind dood was. Tom begreep niet goed waar hij het over had en keek Max met een vragende blik aan. Max ging verder met zijn verhaal, hij zei dat het zin fout was, hij kon het niet verkroppen dat Tom ging trouwen met Anja en al zeker niet dat ze een kind van hem zou krijgen. Hij vertelde dat hij haar vrijdagavond gevolgd was en dat hij haar met een ijzeren staaf in haar buik had geslagen. Op dat moment droeg hij hetzelfde trainingspak als nu. Er ging van alles door Tom zijn hoofd: “waarom had ze niks over aar zwangerschap verteld?” Hij voelde ook een gevoel van woede. Max vertelde dat hij er spijt van had en nog voor Tm iets kon terugzeggen haalde Max een pistool uit zijn zak en schoot hij zichzelf een kogel door het hoofd en vel in de lege kuil. Tom rende naar hem toe maar het was al te laat. Max was dood, daar was hij zeker van.

"STUDENTEN PORREN SCHOLIEREN AAN"

De Katholieke Hogeschool Leuven (KHLeuven) startte in september 2008 een project om jongeren uit kansengroepen meer kansen te geven om naar het hoger onderwijs door te stromen. Het nieuwe project aan de KHLeuven, waarbij studenten leerlingen uit kansengroepen begeleiden bij het maken van hun eindwerk, moet deze achterstand, al dan niet gedeeltelijk, wegwerken.

Studenten van het vijfde semester KHLeuven komen iedere week samen in twee scholen uit Leuven, het Miniemeninstituut Leuven en het Koninklijk Atheneum Redingenhof Leuven. 'Dit jaar is een proefperiode. Indien de resultaten positief zijn, zullen we proberen om ook andere scholen en instellingen te betrekken', zegt Lore Bayens, projectmedewerker diversiteit en gelijke kansen.

Bron: Het Nieuwsblad